აი უკვე 104 პოსტს მივადექი... ეს პოსტი არც თუ ისე სასიამოვნოა..
ამ ბოლო პერიოდში ჩემი ცხოვრება უამრავლი სიახლით შეივსო...პირველი ჩემი და ქმარს შორდება (ღმერთო მაპატიე მაგრმ სულ არ მწყენია) ასავე დაიბადა პაატა ჩემი დისშვილი და მამაჩემმა ანუ პაატამ ლეპტოპი მიყიდა...მიყიდა რათა მთლიანად ჩამითრიოს ჩემმა პროფესიამ და ნამდვილად პროგრამისტი გავხდე..აი ეხლა უკან დასახევი გზა არ მაქვს..უნდა გავხდე რადაც არ უნდა დამიჯდეს...
ეს პოსტი რატო არაა სასიამოვნო?? გეტყვი..
ბოლო პერიოდში დავფიქრდი ნუთუ ცუდი დეიდა ვარ??
რატო დავფიქრდი ამაზე?? უცაბედი და უაზრო შმეთხვევის შემდეგ..რა მოხდა??
12 დღის პაატა ხელში მეჭირა და ვეთამაშებოდი...უერად გადავცყვიტე ადიელა შემესწორებინა და დამავიცყდა ზურგთან ხელის მიშველიება ხოდა უცებ გადაიქნია..მამა გვერძე მედგა და ხელი შეაშველა..მეც ეგრევე გადაიწია თუ არა დავიჭირე...რათქმაუნდა დიდება ღმერთს არაფერი მომხდარა..მარგამ თავს იმდენად დამნაშავედ ვგრძნობ რომ ვთქვი რომ მას ხელში აღარ ავიყვნდი და ორი თუ სამი დღეა არ მივკარებივარ...
ბიძინას არ ვუყვარვარ.. ნუ ცოტა ვამუქებ..კაი სხვანაირად ვიტყვი..მე ყველაზე ნაკლებად ვუყვარვარ...
ნუთუ მართლა ცუდი დეიდა ვარ??? იქნებ ჯერ ადრეა ჩემი დეიდობა??
ეჰჰჰ...
რაც არის არიის....მაინც დეიდა ვარ.. რასაც ვერაფრით ვერ შეცვლი....
1 comment:
თამ ძალიან მაგარი დეიდა ხარ! მე ვიტყოდი სანატრელი.ყველაფერი კაგად იქნება და ბიძინა რომ წამოიზრდება სიყვარულსაც იგრძნობ მისგან.ათუკაც ჩამოვა,პაატაც წამოიჩიტება და ჩავკიდებთ ხელს მე,შენ და ლამრო და გავასეირნებთ ხოლმე პატარებს,სანამ შენი პატარებით შენც არ შემოგვემატები :)
Post a Comment