დავიკარგე,უეცრად ყველაფერი სადღაც გაქრა..არ ვიცი რა მინდა სად ვარ და სად მივდივარ...ვგრძნობ ორინტაციის უნარი დავკარგე და მივყვები უბრალოდ ბილიკს რომელიც არ ვიცი სად ან რასთან მიმიყვანს...მიუხედავად ამისა მაინც მივყვები..
მინდა გავიგო რატომ არის ასე,ნუთუ მარტო მე დავიკარგე?? დღეს ვფიქრობდი ხომ არ გავბრუნდე უკან და სხვა გზით წავიდე? მაგრამ ეგეც არ ვიცი ეგ გზა სად მიმიყვანს ან რომელი გზაა უკეთესი..აღარ მინდა ხელმეორედ დავიკარგო და ამიტომ ჩუმად, მაგრამ დიდი შიშით და უიმედოით მივყვები ისევ იმ გზას...
არ მინდა ჩიხში მიმიყვანოს..მეშინია ვნერვიულობ და არაფერს ვაკეთებ იმისთვის რომ როგორმე თავი დავაღწიო ან თუნდაც ეს გზა გავასწორო...იქნებ ვინმემ მიპოვოს და მიშველოს?? გამომიყვანოს ამ ლაბირინთიდან??
მაგრამ უიმედობამ დაისადგურა ჩემს სამყოფელში და ისევ ამ ბოლიკს მივსდევ...
უსასრულო და ამავდროს ძალიან მოკლე ციცაბო,მაგრამ დაცული უაზრო მაგრამ აზრიანი,,უსაშველო მაგრამ პატარა..
დავიკარგე და დავიღალე..მინდა მინდა მინდა და მჭირდება შველა...როგორმე იქნებ გავაგნო..მაგრამ რამდერჯერაც ვცადე ყველაფერი იქვე მივატოვე...არ გამომდის...
გონება მერევა სუნთქვა მიხშირდება,ხელები მიკანკალებს მეშინია...მომავალი აწმყოთ იქცევა აწმყო კი წარსულად... ნუთუ ღირს ისედაც ხანმოკლე ცხოვრება ამ უაზრო ლაბირინთში გავატარო???
აშკარააა დავიკარგეეეეე....
No comments:
Post a Comment