ასეთ უაზრო ხასიათზე ამ ბოლო დღეებში ვიმყოფები..დაგრუზული მაგრამ რომ მკითხოთ რატომ ვერც გიპასუხებთ..
სადღაც სულის კუნჭულში შეიძლება ვიცი რა მჭირს..მაგრამ როცა რეალურად ვუსვამ ამ კითხვას თავს პასუხის ნაცვლად სიჩუმეა..
ასეთ დროს ხვდები თურმე რეალურად რა ძნელია საკუთარ თავთან დარჩენა..
აზრები უაზრო აზრები..ოცნებები უკეთესი მომავლისთვის და სრული სიმარტოვე...
მარტო შენს თავთან..მარტო შენს ფიქრებში...
და როდის ხდება ეს?? რათქმაუნდა ღამე როცა ყველას სძინავს..
იცი რა არ მიყვარს ყველაზე ძალიან ასეთ მომენტებში??
დაგრუზული ხარ მაგრამ ვერ ტირიხარ..
თითქოსდა ტირილით იმ უაზრო ემოციებით დაიცლები მაგრამ არააა ცრემლი არ მოდის თვალიდან..და მსახიობობის ნიჭი კიდე არ გამაჩნია რომ ხელოვნურად მაინც შევძლო..
ეს იმიტომ ხდება რომ დაგრუზვის მიზეზი უაზროა და ამაზე ტირილი შეუძლებელია..
ხოდაა რას ვამბობდი..ამას კიდე ემატება გრუზი სიმღერა რომელსაც უკვე 10 ვუსმენ..
მდას ოთხი საათი დაიწყო..
წავედი დავწვე მაინც..
ძილინებისა..
bye :* :*:* :*
No comments:
Post a Comment