გონება გათიშე,მოადუნე ყველა კუნთი,თვალები დახუჭე და გადაეშვი სიზმრებში...

ძილი,ყველასთვის ერთია? ზოგი მალევე იძინებს,ზოგს კი მთელი თავისი ძალა და დრო სჭირდება რომ დახუჭოს თვალი და დაიძნოს...

რა გვიშლის ხელს ძილში? ყველას სხვადასხვა პასუხი ექნება ამ კითხვაზე,ზოგი ყავას დაბრალებს,უმეტესობა ახალ გაჩენილ პრობლემებს,იქნება ის ნაწილიც რომელსაც საერთოდ არ ესმის რატო არ ეძინება..

გონება ისეთი რთული რამეა,რომ მეცნიერები მას ბოლომდე ვერ ჩასწვდებიან,რადგან თვითონ ტვინი არ მისცემს ამის საშუალებას...შეიძლება აუცილებელიცაა ზოგიერთი კითხვა პასუხგამუცემელი დარჩეს,ხოლო ზოგიერთი ოცნება,თუ ჩანაფიქრი აუცხდენელი...

რადგან არაფერი ხდება უბრალოდ,ყველაფერს თავისი დანიშნულება და აზრი აქვს...იქნება ეს ჭკუის სწავლება,თუ უბრალო შემთხვევა...

ყველაფერს დანახვა უნდა...უმნიშვნელო შემთხვევა მნიშვნელოვანია იქნებ?

ისე ძილი,მართლა აუცილებელია..მიუხედავად ასეთი პრობლემებისა,ძილის მიმართ,მაინც მიყვარს.. ისე შეიძლება ეს პრობლემებიც ისევ ჩემი ბრალია.... უძილობა ხომ მძიმე რამეა...

Feelings,Lost Empty feeling,Coming Down Like a Waterfall...

უამრავი ბლოგი არსებობს,სხვადასხვა თემებისთვის მიძღვნილი.. ყველას თავისი დანიშნულება,საბაბი ანუ მიზანი გააჩნია.. მაგრამ აი ჩემს ბლოგს რა მიზნი აქვს ნამდვილად არ ვიცი.. ალბათ უბრალოდ ვერთობი და აზრებს თავიდან ვაფრქვევ.. : ))

რამდენად აუცილებელია გაახმოვანო ის რასაც გრძნობ?

რაც წამოვიზარდე იმის მერე მესმის რომ რაც უფრო დამალავ იმას რასაც გრძნობ მით უფრო მოიგებ(გამონაკლისებიც არსებობს)..

არ ღირს ადამიანს ესე უბრალოდ გადაუშალო გული.. რაც არ უნდა ახლობელი ჩანდეს იმ დროს ან იმ წუთას,უნდა გახსოვდეს რომ არის იმის უდიდესი შანსი,მან დაკარგოს ეს დანიშნულება..და რაც შენ შენივე დაუდევრობით გაუმხილე ზუსტადაც შენს საწინააღმდეგოთ მოაბრუნოს...

ამიტომ რაც არ უნდა იყოს ჯობია დაგრჩეს შენ.. შექმენი რაღაც კუთხე შენს სამყაროში,დღიურივით და ჩაყარე შიგ ყველაფერი რასაც გრძნობ დაადე კლიტე.. მაგრამ გასაღები არ დაკარგო,რა იცი რაშ გამოგადგეს..?

Hole....

მიჩვეულხართ რაღაცას ისე ძალიან,რომ თითქოს სხეულის შიგნით რაღაც ნაწილზე განიცდის დიფუზიას და იკავებს საკმაოდ დიდ სივრცეს..თავიდან ვერც კი მაჩნევ,როგორ უნებლიედ ხდება..

შემდეგ როდესაც როგორც პლასტერს,ძალიან სწრაფად,მოიშორებ მას მიყვება სხეულის ის ნაწილი,რომელზეც განიცადა დიფუზია,და რჩები დიდი უსწორმასწორო ხვრელით.. გინდა რამე გააკეთო რადგან ეს ხვრელი დაფარო,ყველაფისთვის მზად ხარ,ოღონდ ისევ მთელი იყო..და აქ უშვებ მეორე შეცდომას,ცდილობ გადაეჩვიო და ამავდროულად სხვა რამეზე გადაიტანო ყურადღება..ეჩვევი "ახალ ხილს" რომელიც დიდად არ განსხვავდება ძველიდან..რაღაცით მოგაგონებს და შენი "ხვრელი" ნაწილობრივ ნელ–ნელა იფარება,მაგრამ იმას ვერ ამჩნევ რომ ეს რამ იმ ხვრელის დაფარვასთან ერთად (რასაც ბოლომდე მაინც ვერ აკეთებს),გვერდითაც მიდის და უფრო მეტ ტერიტორიას დიფუზიის გზით იკავებს...

ბოლოს როდესაც ამასაც უაცრად მოიშორებ,ამჩნევ რომ უფრო დიდი ღრმული რჩები,ვიდრე მანამდე იყო..და ასე სიცარიელეში იწყენ... ხვდები რომ აღარანაირი აზრი არ აქვს ასეთ ქმედებას და ცხოვრებას ნაკლებათ მთელი,"ღრმულიანი" თვალით უყურებ და არ იმჩნევ არაფერს....

უბრალო დღე.. ყოველდღიური ცხოვრებიდან..

ზამთრის მეორე დღე.. ჩემდა გასაკვირად თბილი..

დღევანდელი დღე საკმაოდ პროდუქტიული,დაძბული,მოწყენილი (ცრემლებიც იყო ოღონდ ჩემი არა) და ნორმალური გახლდათ...

გავაკეთე ის რასაც ყოველ ხუთშაბათს ვაკეთებ ხოლმე...

ხვალეც ალბათ არ ვუღალატებ ტრადიციას და იგივე დღეს გამოვივლი,როგრსაც ყოველ პარასკევს გავდივარ...

იცით დღეს კინაღამ მანქანამ დამარტყა... მაგრამ "კინაღამ" არ ითვლებაო,ხოდა მოდით არც ჩვენ ჩავთვალოდ რამედ ეს ინციდენტი...

იცოდით რომ: ზამთარი ჩვენ კარგი ამინდებით გვათამამებს,ევროპა კიდე მიაქვს თოვლს და სიცივეს..

ხოდა ადგეს და მიეყინოს "ის" წიგნებს : )) მე კიდე თბილად გავატარებ დეკემბერს...

რა უცნაურია... იის .. : ((

ნეტა ჩემი დაქალივით შემძლოს გავიღვიძო დაფიქრდე და მივხვდე რომ.... : )))

უჰჰჰ... : )))

if only....

ახლა კი არივედერჩი, არევუა :))

თავის–უფლება

თავისუფლება,სიტყვა სიტყვით ნიშნავს რომ ხარ საკუთარი თავის უფალი... იღებ საკუთარ გადაწყვეტილებებს,და აკეთებ იმას რაც გინდა.. ვერავინ ვერ შეგაჩერებს თუ ხარ თავის–უფლების სტატუსით...

რამდენი ქართველი დაღუპულა ომში,მხოლოდ იმიტომ რომ ყოფილიყო ამ უკანათხსენებული სტატუსის მატარებელი... მაგრამ სად მთავრდება ხაზი თავისუფლებასა და დამოუკიდებლობას შორის? ანუ ნიშნავს თუ არა რომ თუ ხარ თავისუფალი,უნდა იყო დამოუკიდებელიც?

თუ ეს ორი ერთმანეთის გარეშე არ შეიზლება მაშინ გამოდის რომ:

მე დამოკიდებული ვარ ჩემს მშობლებზე,ანუ არ მაქვს უფლება ვთქვა რომ თავისუფალი ვარ..

ნეტა როგორია მაშინ თავისუფლება?

კარგი თუ ცუდი? იქნებ ძნელია კიდევაც? მაშინ ხომ მთელი პასუხიმგებლობა შენს ხელშია...

იბადება კითხვა: ღირს თუ არა იყო თავისუფალი?

რა გინდა?

საინტერესო შეკითხვა..თითქოს ადვილი..პასუხიც უცებ მოდის თავში.. მე მინდა კარგი სამსახური,დიიიდიი შემოსავალით,მანქანა და კერძო სახლი. მაგრამ ნამდვილად ეგ მინდა? იქნებ რამე მაგაზე ძალიან მინდა?? ან ის ორი მოსაზრება,მინდა და მჭირდება..

როგორ გაგიგოს სხვამ,როცა შენთვითონ არ გესმის საკუთარი თავის? რაც მინდა ყველაზე ყველაზე ძალიან..შეიძლება ყველაფერი დათმო მისწრაფებისთვის,თუ პირიქით..

როგორ უაზროდ ჟღერს ამდენი კითხვა..

მაგრამ ხანდახან აზრს მოკლებული "აზრიც" კი რაღაცას ნიშნავს..

პ.ს ხვალე სახლს ვაკურთხებ.. მომილოცეთ.. (ხეფფი) : )))

............

წარმოდგინეთ სიტუაცია,ბიჭი გოგო და ბიჭის სიტყვები: შენს სხვა გოგოებს არ გავხარ,სხვანაირი ხარ...

ამ სიტყვებზე არასდროს არ დავფიქრებულვარ,მაგრამ რადგან გუშინ ღამე უძილობა მაწუხებდა (თეოს დაბ დღეზე დალეულ ყავას დავაბრალე),დავფიქრდი თუ რა მნიშვნელობა აქვს ამ სიტყვებს,და რა მოისაზრება ამ "სხვა გოგოებში".
ჩემი აზრით ყველა ადამიანი დაბადებისთანავე ინდივიდუალურია..ამ სიტყვეში კი იგლუსხმება,რომ ჩვენი პიროვნება განმეორრებადი არააა..და ვიღაცა თუ ხასიათით ძაან გგავს მაშინ მაინც იქნება რამე რაც საერთო შეიძლება არ გქონდეს..

მაგრამ მაინც ხდება გოგოების გაერთიანება სიტყვა "სხვა"–ში და შემდეგ თქვნი გამოყოფა იქიდან..

რა შეიძლება იგულისხმებოდეს ამ წინადადებაში??

ანუ ბიჭი ამბობს რომ შენ სხვანაირი ხარ,ანუ გამორჩეული,ანუ ინდივიდუალური,თუ საერთოდ უცნაური?

მაინც რაა?

აშკარაა რომ გოგოების უმეტესობას ეს სიტყვები სიამოვნებს..ანუ გოგო ამ დროს ფიქრობს "რადგან მე განხვავებული ვარ,მაშინ გამორჩეულიც ვარ მისთვის, ანუ უნიკალური და მე როგორც იმ "სხვა" გოგოებს ისე არ მომექცევა"..
მაგრამ დანამდვილებით თუ რას გულისხმობს ბიჭი ამ სიტყვებში,ამას მე ვერ გეყვით..იქნებ სულ სხვა მინშვნელობა აქვს?? :))

we will never know :D:D

Mr Big.. what do u think? :D

ხოდა როგორც იქნა მეღირსა და ვუყურე "sex and the city 2" მართალია ხარისხი იყო საშინელი,მაგრამ კაით რა შინაარსია მთავარი.. ეს პოსტი მინდა ჩემთვის საინტერესო პერსონაჟს და კერის perfect man-ს ბიგს დავუთმო...
ბიგი დაიბადა 7 აპრილს 1955.მისი მთლიანი სახელია John James Preston..ბიგი უბრალოდ მისი ეგრედ წოდებული ნიკ სახელია,ანუ შერქმეული სახელი..
ბიგის და კერის პირველი შეხვედრა საკამოდ რომანტიული და კარგი ჩანს.. განსაკუთრებით ალბათ იმ მომენტს აქცევს ყველა ყურადღებას როდესაც კერი ბიგს ეკითხება have u ever been in love? და ის პასუხობს Ab-so-fucking-lutely!"..
ეს იყო მოკლე მიმოხილვა ბიგის შესახებ.. ახლა მოდით დავწერ მე რას ვფიქრობ ბიგზე..
ჩემი პირველი რეაქცია..wow სამანტას ფლირტზე უარი თქვა?? ალბათ რაღაც არის ამ კაცში რაღაც მისტიური და კარგი..
დანარჩენ სერიებშიც ბიგი როგორც დადებითი და მართლაც საოცნებო მამაკცად მეჩვენებოდა.. ერთ–ერთ სერიაში როცა კერი სტატიას აკეთებდა მოდელებზე ბიგმა უთხრა რომ მამაკაცებს მოსწონს მოდელები,მაგრამ როცა დრო გადის ისინი ხვდებიან რომ სჯობს იმათთან იყვნენ ვინც მასთან უფრო სულიერადაა ახლოს..და მეთქი love u mr big :D:D
მაგრამ რაც შეეხება შემდეგ სეზონებს..როდესაც ბიგი ხანდახან ისე გულგრილად და უცნაურად ექცეოდა კერის..მეთქი ყველა კაცი ერთნაირია.. და ბიგსაც ისე აღარ ვუყურებდი როგორც ადრე..რაღაც უარყოფით გმირს უფრო გავდა ვიდრე იმ ძველ ბიგს,რომელი რომანტიული და "კარგი" იყო :))
მაგრამ მიუხედავად იმისა რომ უკანასკნელხსენებული ასე უცრუებდა იმედებს კერის,ის მაინც ყოველთვის ბიისკენ იხრებოდა და მილიონი დაშორების და შერიგების შემდეგ მაინც ერთად იყვნენ..
sex and the city the movie ნუ პირველ ნაწილს ვგულისხმობ,კერი და ბიგი ძლივს ქორწინდებიან,მაგრამ ხდება გაუთვალისწინებელი რამ ბიგს როგორც ყველა მამაკაცს,შეეშინდება და გადაწყიტავს უკან დაიხიოს..და ეგ "უსინდისო" კერის დაურეკავს და ეტყვის ვერ მოვდივარ ჩვენს ქორწილშიო..
ამ წამს ბიგი საბოლოოდ შემზიზღდა..მეთქი ეს ვინ ყოფილათქო. მოაშორეეეთ..მაგრამ უცებ გონზე მოსული მანქანას მოაბრუნებს და კერს ,რომელიც მას ყვავილებით სცემს(უარესის ღირსი იყო) ბოდიშს უხდის..მაგრამ ესეთი დამცირების ატანა ძნელია..და ბოლოს თქვენ წარმოიდგინეთ ქორწინდებიან(სამწუხაროდ ეგ მომენტი მე ნანახი არ მაქვს,მამაჩემი მეჩხუბებოდა გამორთე ეგ დებილური ფილმიო,მაგრამ ელეს გადმოცემით ვიცი რო ეგრეა) ხოოოდა ეხლა დღეს დალაშქრული მეორე ნაწილი ამ ფილმისა...
ბიგი,არც თუ ისე ცუდი პერსონაჟი ყოფილა,რაც მთავარია მას ძალიან უყვარს კერი და თავის კაცური ჩვევები კერის გამო ცდილობს გამოსწოროს..ბოლოს და ბოლოს სხვას ვერაფერს ვერ იყტვი საყვარელი წყვილია... კერიმ შეძლო და ეგრედ წოდებული მაჩო და მისტიური ბიგი,თავის საყვარელ და ერთგულ კაცად აქცია,რომელიც მას ყველაფერს პატიობს და უყვარს..
ალბათ ის კერისსთვის მართლაც perfect man -ი იყო და არის........ bacause Me And You JuSt Us Two!!!! :*:*

ბამც!!! და მორჩა...

ცხოვრება ფილმი..

ცხოვრება ფილმი? არის რამე საერთო ამ ორ სიტყვას შორის?

იძახიან რომ ფილმების უმეტესობა ცხოვრებისეულ ფაქტებზეა დაფუძვნებული.. მაგრამ რეალობა ფილმში შელამაზებული რომ არ იყოს ვინმე რეალური ცხოვრებით დაინტერესდებოდა?

დაკვირვებულები ხართ ალბა ფილმის სიუჟეტის განვითარებაზე..

როგორ ქრონოლოგიურად მიჰყვება ფატები ერთმანეთს..

ყველაზე ბანალური და უმეტეს ფილმებში არსებული სიუჟეტით დავიწყოთ...

პერსონაჟების გაცნობა..უმთავრესი ნაწილია მაგის გარეშე ფილმი წამროუდგენელია.. ე.ი ფილმების უმეტესობა იწყება თვით მთავარი პერსონაჟის თავისივე ხმით გაკეთებული კომენტარებით გაცნობა..

ეგრედ წოდებული მთავარი გმირი ლაპარაკობს თავის მოსაწყენ და უიაზრო ცხოვრებაზე და უცევ ბამც!!! რადიკალურად იცვლება ყველფერი..

უმეტეს შემთხვევაში ან ეს ცვლილებები უფრო აუტანელს ხდის ამ ადამიანის ცხოვრებას ან პირიქით სასიკეთოთ ცვლის..

თითქოს ამით ცენარისტები ცდილობენ ცოტათი მაინც ფილმის სიუჟეტის რეალურ ცხოვრებასთან დაახლოვონ.. მაგრამ wake up!!! რეალური ცხოვრება არა ასე...

შემდეგ მოდის ყველაზე საინტერესო..დაძაბული და მძიმე მომენტები... როცა ფიქრობ, რომ კიდევ კაი ჩემი ცხოვრება კინო არააოო..

მაგრამ ისევ ბამც!!! და ყველაფერი ცოტა წვალებით მაგრამ ბოლოს მაინც გვარდება.. ვიღაცა კვდება..(უმეტესწილად ბოროტმოქმედები)..

და ბოლოს კოცნა და თვალების ჟუჟუნი (მთავარი კადრი) და ყველაზე მოსაწყენი და უინტერესო სუბტიტრები(რომელსაც სიმღერაც მოყვებახოლმე)...

აი ეს არის კინოს ყველაზე გავრცელბული და ბანალური სიუჟეტი,რომელიც მილიონობით მაყურებელს იზიდავს მთელი მსოფლიოდან....

რომელი ერთი რეალური ცხოვრება შეძლებდა ასეთ დიდ ყურადღებას?

ეს იცით რატომაა ასე??

ადამიანს ყელში აქვს თავისი რეალური ცხოვრება..დაიღალა და უკვე აღარც აინტერესებს რა მოხდება შემდეგ სერიაში.. მიუხედავად იმისა რომ ყველა იმ კინოს სიუჟეტი უკვე მოძვეებული და ბანალურია მაინც არ ვიტყოდი ერთ დიიიდ სასიკეთო ბამც–ზე უარს..

რაც შეეხება ფილმს..რაც არ უნდა რეალურ ფაქტებზე იყოს დაფუძვნებული მაინც ძალიან შორსაა რეალობისგან...

10 things i wanna do in my life..

ძალიან ბევრი თუ ცოტა ფიქრის შემედეგ გადავწყვიტე ეს პოსტი ხალხისთვისაც გამენდო.
ეს არ არის იოლად დასაწერი ამიტომ შეიძლება ცოტა პრიმიტიულიც იყოს..მარგამ what ever..

1.მინდა ვიმოგზაურო..ანუ გავცდე საქართველოს ფარგლებს..

2.მინდა ვისწავლო ცურვა
3.მინდა ვისწავლო ქართული ცეკვა
4.მინდა წვიმის ქვეშ ვიცეკვო,და არ მაღელვებდეს ვინმე თუ მიყურებს და ჩემზე ფიქრობს გიჟიაო..
5.მინდა მქონდეს perfect date. date რომელიც სიცოცხლის ბოლომდე მემახსოვრება..
6.მინდა ისე დავთვრე,რომ ვინმეს სიყვარული ავუხნა lol :D:D
7.მინდა კარიერაში წარმატებას მივაღწიო
8.მინდა იერუსალიმში ცეცხლის გადმოსვლას დავესწრო.
9.მინდა ვიპოვო ის ერთადერთი (თუ არსებობს lol)..
10.მინდა დავიკლო 10 კილო...

და ამდენი მინდას შემდეგ მინდა გითხრათ რომ ეს სია ჯერ კარგად დამუშავებული არა...და აიიი მალე თუ თავში კიდე რამე მომივა,შეიძლება გავზარდო "მინდების" რიცხვი

Changes Changes Changes!!!

my friend once said(in once i mean today),she said: i Want Changes!..
what does that world mean for you?
Change-is to do something different.. like to change clothes is to wear different thing..
So how can we change?what shell we do if we are bored with everything we have now and wanna change?
first of all i think we should ask: what we want to change? style? look? hair? act or what?
This is the most imporntent question and if u know the unswer work!!!Come on change!!
coz sometimes its good to do this,sometimes its only thing that left..
change something even little thing little thing in urself.. and ull feel better...
change ur clothes style act...do things u never did..
Come on life is To Short to be same all the time..
Its ur time honney,its time for you to change!!
And u know what?
i need changes too..
So lest think and change together!!
P.S i love mY Friends!!! and I love my BloG!! ;)

რატომ მაინცდა მაინც სერიალები?

არ დაფიქრებულხართ რატომ არის რომ დიასახლისი ან საერთოდ ადამიანი უყურებს სერიალებს..არგენტინულს ბრაზილიურს ,მექსიკურს თუ ამერიკულს?


მართალი რომ გითხრათ მეც ვუყურებ ამერიკულ სერიალებს... განსაკურებით ისეთები რომლებიც გასართობი, სიყვარულისა და ზებუნებრივი(supernatural) სიუჟეტით გაჯერებული..


ალბათ უფრო იმიტომ რომ რაღაც თვით ჩვენს ცხოვრებას აკლია და ვცდილობთ ეს დანაკლისი სხივი (თუნდაც მოგონილი) ცხოვრებით ავინაზღაურუთ და შევივსოთ ის სიცარიელე რომელსც ყოველივე ჩვენგანი განვიცდით..


შეიძლება ამიტომაცაა ჭორიკანა ქალების ასეთი დიდი რიცხვი რომ არის განსაკუთრებით საქართველოში..


არასოდეს არ გიოცნებიათ ისეთი ცხოვრება გქონოდათ როგორიც რომელიმე სერიალის ან ფილმის გმირს აქვს??


ამიტომაა რომ სერიალების უმეტესობა არის პოპულარული დიასახლისებში რომლებიც 24 საათი სახლში ზიან და სხვისი ცხოვრების ტკბობის გარდა აღარაფერი დარჩენიათ..


არც მე ვიტყოდი უარს მქონდეს ისეთი ცხოვრება ან თუნდაც მისი ნახევარი მეოთხედი ან მეექვსედი ერთერთ სერიალში ვხედავ..


აქტიური ცხოვრება გართობა სურპრიზები და სითამამე..აი რაც აკლია ჩემს და არც ვიცი ოდესმე თუ შეივსება ეგ სიცარიელე.. რადგან ძაან შორსაა ჩემი ცხოვრებისგან...


მაგრამ ხომ იცით ოცნებას კაცი არ მოუკლავსო : ) )

hmm rain..

Just listen to the song and read the same time..feels good for me..
Its rainin..raining really hard..maybe now someone is sad or something like that..but not me..

now as i can hear the drops falling on and smell the wet ground..its so ok is soo peacefull..im not fan of rain but now im loving it..maybe its because of hot weather that we had today or maybe its because the nice feeling that ur home worm and safe...and the sound of drops is so nice to hear...

when i looked outside i remeber word from one movie.."Let the rain drops fall into ur sole"..im just too scared of flue i would go outside and sing in the rain :d noo just joking but y not? :D sounds really fun..
im singing in the rain (music).. i hope someday im gonna do that..really joyfull..but now hey my sis is sleeping and she just said something..i thing she is tolking to someone in her dream..and wanna know what she said? it was like:
yes we are relatives..funny who was talking with.. :D
ooo the song of rain..iif i could i would write a poem or something :D but noooo sorry i cant..
hey i got so lot staff to do...and still have to sleep..anyway the rain is soooooo romentic just wanna hug someone..but i look around and u know what?? noo one everyone is a sleep.. u know one georgian writer onece said that he hated night coz at night we are doing nothing..we are sleeping and wasting time..and when its dark the evil can do thair black job and else...
but should night be so bad??
i dont feel like this night is bad at all..
rain is not stoping and i feel more and more lonly..but now i like it..its not sad..people must sometimes be alone with their self...it soo nice to think about eveyting u want..to dream to dare...
wow i wrote too much..this post cant be done without a poem about rain..

Rain
The rain falling softly upon her face,
Takes her to a magical place.
The rain falling softly in her hair,
Lets her soul float upon the air.
The rain touching her lips,
Give her the breath of life in little sips.
The rain falling softly from the sky,
Lets her know that heaven,
Is where good souls fly.
This poem was written/submitted by Lamar

I Love the Rain

Rain drops falling in my head,
and never knowing when it will end.
Should I run for cover,
or let another rain drop fall in my head again?
I would love to dance in the rain,
and knowing somehow it’ll help erase the pain.
Sometimes when I’m all alone,
and I see rain drops are falling outside again.
There’s happiness that I feel because rain is here once again.
Some may feels gloomy when it rains
and some just want to feel it in their hand.
But me I just love it when rain drops falls into my face.
Oh the magic that rain brings, it makes you feel unique.
It may bring you sadness, wet feeling in toes and clothes
but I just see happiness when it rains.

me me me ...

well here i am again..on my blog and writting staff :D :D and is staff i mean my thought... hope no one reads it..its boring go and read a book!!!
so day was active day kinda fun and little bit cold..
deleting a person from your life is hard but is it imposible? i dont get it how come can someone forget a person without any thought of him or her...
maybe its only me...
i wish there was simpile batton in our head like in computer like delet and thats all...or maybe sometimes restore it :D:D:D
i would delet so many things.. but to think a little u can delet a person bu someday he might come back... never know never know..like that movie eternal sunshine of the spotless mind...
i should be going i guess..soo good night my blog!! :*:*

nevermind nevermind nevermind!!

all our life we are waiting something to happend..
its like when ur too little you wanna be teenager...when ur teenager u wanna be adult and when u are adult u wanna be small again.. kinda funny but its true..someone can say that ull never know what u have until u loose it..so how come person dont see what does he have and see after its gone..
i have never thought about it..last few days was kinda bad..i never know i would someday miss school..can u imagine like place where i hated to go..where i felt like i was not belong to..and now i fell the same at university...
one my old friend told me that one day when ill get job and gonna be adult im gonna miss all this..i had no idea was what he talking about but i do now..
i dont know why im writing this and why im writing this is english... maybe it was written for my old friend but i somehow dont wanna send this..its like more i become closer more i loose him..i dont know where to stop..or should i stop amyway??
but dreaming is much easyer then to face reality and its not good...
yea yea i once fell in love in guy i never knew..it was like my crash for like 3 years..i still got the pain from it..i cant delet it like forever..i imagined that he was good he was kind ,smart and most all for me he loved kids.. but when i had to know him little better i felt like who is he?? no hes not what he was for me..he was just to perfect to be true and he aint true..
anyway that chapter of my life is closed i hope forever...
ofter all this i was afraid u fall for a guy..and still im..i dont wanna live again with this all dreaming staff..its kinda hard to know that it might never come true..
after this stupid chapter of my life im just lost..lost so much that i dont give a sh*t about guys.. okok only after sad movies which makes me more sensetive then i am...
and here am at my blog..little bit sad and over waiting for someone...
i hope this post i wount delet as i did the last ones..
i think ill now o to sleep..
good night and take care...

ბავშობაში მეგონა რომ:.......

ეს პოსტი მერამდენედ დავწყე უკვე თავიდან...აი ხოო იცით რაღაცის დაწერა რომ გინდა და თავში არაფერი მოგდით,თითქოს იწყებთ და უცებ გავიწყდება და მერე კი საერთოდ მუზა გიქრება და ხურავ ბლოგის ფანჯარას..არადა რამდენი იდეა მქონდა,მოდი გული რომ არ დაგცყდეთ და მეც რომ არ მეწყინოს ესე ტყუილად რომ შემოვედი ერთ თემას მართლაც შევეხები რომლის დაწერა უკვე დიდი ხანია მინდა მაგრამ ვერაფრით ვერ მოვაბი თავი..
ბავშობაში მეგონა რომ :
პატარა რომ ხარ ფანტაზიის უნარი პიკს აღწევს და ამ დროს ყველა ზღაპრის თუ ანდაზის გჯერა..
მე მაგალითად ბავშობაში მეგონა რომ თოვლის ბაბუა არსებობდა,რაც მინდოდა ფურცელზე ვწერდი და გარეთ ვკიდებდი ხოლმე.(სამაგიეროდ ვიცოდი რომ თოვლის ბაბუასაც არ ჰკონდა ბევრი ფული და ყოველთვის ეკონომიურ საჩუქრს ვითხოვდი,მაგ: ბარბი ან თოჯინა რასაც შეწვდები თოვლის ბაბუ.)

პატარა რო ვიყავი კიდე ერთი დაუჯერებელი რამის მჯეროდაა.. :))) მე მეგონა რომ სარკის იქით მეორე სამყარო იყო.სამყარო სადაც ყველა ნივთი და აქსესუარი იყო,მაგრამ შიგნით ხალხი არ ცხოვრობდა..ცოტა ხანში კი მეგონა რომ ხალხიც ცხოვრობს ოღონდ ჩვენ ვერ ვხედავთ ისინი კი ჩვენ ცხოვრებას როგორ კინოს ისე უყურებდნენ...

ბავშობაში მეგონა რომ ჟურნალისტი გამოვიდოდი და ახალ ამბებს წავიყვანდი.. :)))

ბავშობაში მეგონა ბავშვი მუცელში კოცნის საშუალებით ხვდებოდა..ეგ იმიტომ რომ ბრაზილიურ სერიალებში მარტი კოცნაობას აჩვენებდნენ მერე კიდე დიიიიდ მუცელიან ქალს რომელიც იძახდა ხუანისგან ფეხვძიმედ ვაროო.. :))

ბავშობაში მეგონა რომ: თოჯინები ღამე ცოცხლდებოდნენ და ჩვეულებრივ ცხოვრებას მიზდევდნენ.ამიტომ ღამე ძილის წინ ჩუმად ვახელდი თვალებს და ვიყურებოდი თოჯინებისკენ,მაგრამ ფაკტზე ვერადა ვერ ვსუსწრებდი და ვვფიქბდი,დამინახეს და გაშეშდნენ-მეთქი..
ბავშობაში მეგონა რომ: მერი პოპინსი არსებობდა და ქოლგით ფრენა შეეძლო..ეს რომ ტყუილი იყო მხოლოდ მაშინ მივხვდი როდესც ჩემნაირი მიამიტი ბავშვი 9 სართლიდან გადმოხტა ქოლგით ხელში და ბეწვზე გადარჩა იმით რომ სანაგვეში ჩავარდა..მხოლოდ მოტეხილობები ჰქონდა... :)))

ბავშობაში მეგონა რომ: მობილურით ტელევიზიას მხოლოდ ჩემი სჰვილისშვილები უყურებდნენ.. :)))
ბავშობაში მეგონა რომ: ცხოვრების მთავარი მიზანი ბევრი ბავშვის ყოლა იყო...დამიჯერეთ ეხლა ეგრე არ ვთვლი.. ;)
და ბოლოოს ბავშობაში მეგონა რომ: თუ ჯურნალისტი ვერ გავხდებოდი მხატვარი გამოვიდოდი ან დიზაინერი...კაბებს შევუკერავდი და მაგაში ბეეეევრ ფულს ავიღებდიი....

არც თუ დიდი პოსტი...

ვიცი დღეს დიდ პოსტს ვერ შემქმნი,არ მაქვს არც თავი და არც ნერვები..მაგრამ რატომღაც გული მაინც აქეთ მომიწევს მინდა მთელი ჩემი სამყარო ამ ბლოგში ჩავატიო..
თავდაპირველად ბლოგს ძალიან სკეპტიკურად ვუყურებდი და ვთვლიდი უბრალო დროის კარგვად, მაგრამ წლებთან ერთად, ალბათ, ადამიანიც იცვლება და მეც შემეცვალა გემოვნება..
წლებზე გამახსენდა ერთი მიღერა რომელიც ორი წლის წინ ძალიან მიყვარდა და რატომღაც მომინდა მოსმენა..თუ იციის three days grace-i hate everything about you ...მმმმ რა დროო იყოოო...ეხლა სამაგიეროოდ სხვადროა,მაგრამ არც თუ ისე ნაკლებიი..
დღეს სამ საათიანიი შუალედი მქონდა ლექციებს შორის და საცოდავიი ჩემი კლასელიი სამი საათით ადრე გამოვიყვანე რომ მარტო არ ვყოფილიყავიი..(რა ვიცოდი რომ გაციებული იყო )სამაგიეროოდ მერე მაგრად დამაყვედრა და ესე მითხრა მეც რო გთხოვ ეგრე მოიქეციოო.. :)))მეთქი ნეტა არ მიმეწერაა..არადაა მაგრად გამართო ეგ რო არა ალბათ სამი საათი ჭკუიდან გადამიყვანდა..კაი ბავშვია რა,მე მაგალითად გიოს ადგილას არ მოვიდოდიი და მივწერდიი გაციებული ვაროო..თან უკვე მეორედ ვუკეთებ ეგრე.. :)))ერთხელ კიდე ორი საათით ადრე მივედი და რავიი მივწერე (მგონი ძაან მათამამებს)
კიდევ კაი გადამიტანეს და ეგ შუალედი აღარ მექნებაა (happy)
დაღლი და დაქანცული ჩემი დეიდაშვილის დაბ დღეზე აღმოვჩდი,მაგრამ იქ ისეთი ენერგია და რიტმი ვიგრძენი რომ მეც ავყევი და რო დავიწყე ლაპარაკი ვეღარ მაჩუმებდნენ..ახლა კი როდესაც ძილის დრო ახლოვდება ვერადა ვერ ვთმობ კომპიუტერს...თითქოს რაღაც მრჩება სათქმელი ან დასასრულებელი...მაგრამ დასასრული არც არასდროს მყვარებიიაა...არ მიყვარს რაღაცას სასრული რომ აქვს..ცხოვრება ხომ სასრულია?? მაგრამ სიკვდილის შემდეგ ხო არ ვქრებით არამედ უსასროლო ცხოვრებას ვიწყებთ...მაგრამ ჩვენი ცოდვებით და არაეკლესიურობით მოვხვდებით რომ სასუფეველში?მხოლოდ ამ კითვის უპასუხობის გამო მეშინია სიკვდილის...ჯოჯოხეთზე ფიკრიც კი მზარავს..
საიდან სადაოოო
რა თემაზე გადავედი ბოლოოს..
მაგრამ ეს პოსტიც სასრულია და მგონი დროა ბოლო წერტილიც დავსვა...
ნახვამდის ბლოგო და ძილინებისა :))))))

ჩემთვის და არა მატრო ჩემთვის...

რა ძნალია იმის გაცნობიერება რომ ცხოვრების ერთ ეტაპს წერტილი დაუსვი და აღარასდროს აღარ მიუბრუნდები..ჯერკიდევ არ მჯერა რომ მაგალითად ხვალ უნივერსიტეტში უნდა წავიდე...არ მჯერა რომ სკოლაში აღარ დავბრუნდები..აღარ ვნახავ ჩემს დაქალებს ყოველდღე,აღარ გავერთობი უბრალო ბავშური რაღაცებით..თითქოს ეხლახანს მივხვდი რომ სკოლა მორჩა....თითქოს დაქალებბიც სადღაც გაუჩინერდნენ და დავკარდე...ახალი ხალხი კი გავიცანი რამდენიც გინდა..მაგრამ მათთან დაახლოვებასაც ვერ მოვასწრებ რადგან ყოველღე სხვადასხვა ხალხთან მიწევს კონტაქტი..თან ეს დამპალი გრიპი თითქოს მიჩალიჩებს რა...ცხვირიდანაც ვერ ვსუნთქავ...ალბათ ყველას ცხოვრებაში დგება ან თუნდაც დადგება ეს ეტაპი..არ მეგონა თუ ასე მტკინვეულად გავიცდიდი სკოლასთან განშორებას (რადგან დიდად არ მიყვარდა)...მაგრამ იქ ხომ ცხოვრების ნახევარი კიარადა თითქმის მთელი ცხოვრება გავაატარე,შეიძლება მაგიტომაც მწყდება გული...
როდესაც დიდ ცვლილებეზე ვფიქრობდი ყველა განცდა ყველა დგრძნობა ერთმანეთში მეხლართებოდა..თან მინდოდა თან არა..ვერ წარმოვიდგენდი თუ ესე გამიჭირდებოდა სრულწლოვანება..თითქოს უფრო მეტი მომეთხოვება..
ადრე რაც მთავარი მეგონა ცხოვრებაში ეხლა თითქოს გაუფერულდა და დაკარგა თავისი მნიშვნელობა..
ალბათ ჩემზე უფროსი ამ პოსტს რომ წაიკითხავს იფიქრებს რადროს ამის წუწუნია,აბა მე რა უნდა ვთქვაო..მაგრამ გაითვალისწინე რომ ეხლა ზუსტად იმ პერიოდში ვარ ,როდესაც აღარც პატარა ხარ და არც დიდი..ანუ სადღაც შუაში ხარ და ვერ ხვდები თუ რა გელის..რატომ ხდება ამდენი ცვლილება და თუ ოდესმე შეეჩვევი..აბიტურიენტობა არა მარტო ეროვნულებისთვის მოსამზადებელი პერიოდი არამედ თითქოს ეს არის დრო ცოტა გონზე მოსასვლელი და დიდი ცხოვრებისთვისაც მოსამზადეებელი...
ხანდახან ისევ მიდებაა ცოტა ხანი მაინც ვიყო აბიტურიენტი..ხოო ვიციი ბევრი დეპრესია და ტირილი გადავიტანე მაგ პერიოდში მაგრამ ასევე ძალიან დიდი განათლება მივიღე...ისეთი თვალით შევხედე ლიტერატურას (ჩემი მასწავლებლის დამსახურებით) როგორც არასოდეს მეგონა..მენატრება ჩემი ინგლისურის მასწავლებელიც..საერთოდ მენატრება რა აბიტურიენტობა...მენატრება მაგრამ არ მინდა...ეროვნულებისას რაც ვინერვიულე იმის ნახევარი ცხოვრებაში არ მინერვიულია...
ახლა კი სულ სხვა მაქვს სანერვიულო..ხვალ ელექტრონიკა მაქვს და ვნახოთ რა რას ვიზავ..იქნებ ცხოვრების ეს ეტაპიც ისევე დავძლიო და მომენატროს როგორც აბიტურიენტობა ანადა თუნდაც სკოლა...ყველაფერს დრო გვაჩვენებს...
დრო დროზ ეჩქარა მიქროდააააა.....
ეს პოსტიი ეძღვნება კაპოს..
მიყვარხააარ ჩემოო მკითხველოოო :*:*:*:*:*:*:*

HeRE CoMes ThE Sun..

ეს სიმღერა უცაბედად ამოტივტივდა ჩემს მოგონებაში და ძალიან მომინდა მოსმენა..თნ რაღაც განსაკუთრებულ კარგ ხასიათზე მაყენებს..თითქოს პოზიტიურ ენერგიით მამარაგებს და იმედს მაძლევს იმისა რომ საბოლოოდ თავს დავახწევ ამ საშინელ გრიპს და თამამად შევეგებები მზის ამოსვლას და ორივე ნესტოდან შევისუნთქავ ჰაერს..ხანდახან როგორ მინდა ცხვირი ცოტახანი მოვიძრო..

ოო ეს გაციებაა...აღარ შემიძლია,იმდენი კოლდრექსი დავლიე მაგრამ არავითარი შვება არ მაქვს..ჩაი და ლიმონზე ხო ლაპარაკი ზედმეტიააა..ნიორი კიდე არც კი გამახსენოოთ!!!ნაზივინის ბოლოშიც ჩავედი..კიდე არ ვიცი რომელ წამალს მივმართო რომ მალე გამომიყვანოს..თან ლექციებზეც უნდა ვიარო...მეზიზღება გრიპიიიიი!!!!!

MoVieS with LoTs Of SimILAriTy....

ალბათ გინახიათ ფილმები თითქმის ერთნაირი შინაარსის ან მსგავსი ამბებით..დამიჯერეთ ფილმების უმეტესობა ნანახი მაქვს და არაერთხელ დამიფიქსიერებია მათ შორის გინ პატარა მაგრამ მსგავსება...აი მაგალითად ორი განსხვავებული მსახიობების და განსხვავებული რეჯისორების გადაღებული ფილმი ერთი: My Sassy Girl და მეორე (500) Days of Summer 

პერველი მსგავსება: ბიჭები რომლებსაც მოსწონთ უცნაური  გოგოები

მეორე მსგავსება: არც ერთი გოგო არა მზად სერიოზული ურთიერთობებისთვის

მესამე მსგავსება და მთავარი (მგონი) :გოგოები ისე შორდებიან ბიჭებს რომ არ ეუბნებიან რატომ..

მეოთხე მგავსება კიდე მათი ქმედებებია ანუ გიჟობები  რომლებსაც გოგოები აკეთებინებენ ბიჭებს..

დასასრულს რაც შეეხება ცოტა განსხვავებულებია.....

კიდე არის სამი ეგეთი ფილმი...ალბათ ყველას გინახიათ A WalK to Remember და გიტირიათ,ამის მსგავსია ასევე ფილმი Love Story საკმაოდ ძველი ფილმია და ახალი 2008 წლის ფილმი Keith .. თუ ეს სამივე ნანახი გაქვთ ალბათ ხვდებით თუ რა მგავსებაზე მაქვს ლაპარაკი..

პირველი: რა თქმა უნდა სამივე ფილმი ტრაგიკულ სიყვარულს ეხება

მეორე: სამივეში მთავარი გმირი ლეიკემიით იღუპება(მართალია აქედან ორ ფილმში კვდება გოგო ხოლო კეიტში კი ბიჭი)

მესამე:სამივე ფილმში შეყვარებულები სხვადასხვა წრეს მიეკუთვნებიან რაზეც ხშირად მოსდით კომფლიკტი..

მეოთხე: სამივე ფილმში ცოცხლად დარჩენილი თავარი გმირი ძალიან ლამაზ და დამაფიქრებელ სიტყვებს ამბობს სიყვარულზე (ჩემი ყველაზე საყვარელი მაინც იჩქარე შეიყვაროს ბოლოში რომ ამბობს: LOVe Is LiKe A wiNd,You Can'T always see It but you always feel It)

მეხუთე და ჩემთვის მთავარი: ყველა ამ ფილმის დასარულს ვიტირე...

სხვა ფილმების განხილვას ჩემს  პოსტებში გავაგრძელებ...თქვენ თუ იცით ასეთი ფილმები ეგ მაინტერესებს....